داستانک2

همه بچه‌ها بادبادک‌ها را هوا کردند
اما او نگاه کرد 
بهش گفتن: بادبادکت رو هوا کن
گفت: نه، نمیخواهم بفهمد سهمش از آسمان به اندازه نخش است.

 

 

 

 

 

 

 
حیاط را جارو زد و آب پاشید
گل‌ها را آب داد
قالیچه را پهن کرد
در را زدند چادر را سر کرد
جلوی در نوه‌هایش بغلش پریدند 
آخ جون بوی آش مادربزرگ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

سکوت را شکست
دلش را به دریا زد
نگاهش را به آسمان دوخت
به سمت نور راه افتاد

 

 

 

 

 

 

 

 

 
یخ دریاچه را شکست و آب برداشت
دستانش را با نفسش گرم کرد:
امروز خیلی هوس شنا کردم

ادامه نوشته

داستانک

همه بچه‌ها بادبادک‌ها را هوا کردند
اما او نگاه کرد 
بهش گفتن: بادبادکت رو هوا کن
گفت: نه، نمیخواهم بفهمد سهمش از آسمان به اندازه نخش است.
 

 

 

 

 

خمیازه‌ای کشید
چراغ را تا نیمه روشن کرد، بلند شد، کنار پنجره گرفت، همه جا را برف گرفته بود.
سمت حیاط رفت، حوض یخ زده بود یخ را شکست، باید وضو بگیرد.

 

 

 

 

اسفند روزها را به آخر برد به خنده‌های بهار نگاه کرد و گفت: با آمدنت نوید شروعی دوباره میدهی و این یعنی امید.
بهار به اسفند گفت چیزی به من بیاموز
اسفند گفت: روزها باقی نمی‌مانند و نفس آخر را کشید.

 

 

 

با یک وجب قدش یه گردان آدم رو به اسیری گرفت.
نوجوونم نوجوونای قدیم

 

 

 

 

راه افتاد دانه‌های انار را به یادش در دست گرفت خواست دانه‌ای بخورد، قرمزیش نگذاشت

 

 

 

 

روی بالاترین شاخه درخت نشست به اطراف نگاه کرد اناری کند و فشرد، انار ترکید و خون بیرون زد.
دلش گرفت.

 

 

 

 

 

دست‌هایش را با مایع شست، میوه‌ها را شست، نگاهی کرد باز هم شست.
آنها را روی اُپن گذاشت، تلویزیون را روشن کرد: 
- موج سوم کرونا بیداد می‌کند!
میوه‌ها را در سطل آشغال ریخت.

ادامه نوشته